onvoltooibaar
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From on- + voltooibaar.
Adjective
[edit]onvoltooibaar (comparative onvoltooibaarder, superlative onvoltooibaarst)
Declension
[edit]| Declension of onvoltooibaar | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | onvoltooibaar | |||
| inflected | onvoltooibare | |||
| comparative | onvoltooibaarder | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | onvoltooibaar | onvoltooibaarder | het onvoltooibaarst het onvoltooibaarste | |
| indefinite | m./f. sing. | onvoltooibare | onvoltooibaardere | onvoltooibaarste |
| n. sing. | onvoltooibaar | onvoltooibaarder | onvoltooibaarste | |
| plural | onvoltooibare | onvoltooibaardere | onvoltooibaarste | |
| definite | onvoltooibare | onvoltooibaardere | onvoltooibaarste | |
| partitive | onvoltooibaars | onvoltooibaarders | — | |