onverkoopbaar

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From on- +‎ verkoopbaar.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˌɔn.vərˈkoːp.baːr/, /ˌɔn.vɛrˈkoːp.baːr/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: on‧ver‧koop‧baar

Adjective

[edit]

onverkoopbaar (not comparable)

  1. unsaleable, unsellable

Inflection

[edit]
Declension of onverkoopbaar
uninflected onverkoopbaar
inflected onverkoopbare
comparative
positive
predicative/adverbial onverkoopbaar
indefinite m./f. sing. onverkoopbare
n. sing. onverkoopbaar
plural onverkoopbare
definite onverkoopbare
partitive onverkoopbaars