onur

See also: Onur

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اونور (onör, onur), from French honneur.

Pronunciation

• IPA^(key): /o.nuɾ/, [o̞ˈnuɾ̝̊]

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: o‧nur

Noun

onur (definite accusative onuru, plural onurlar)

1. honour (objectification of praiseworthiness, respect)

   Synonym: şeref

Declension

Declension of onur

singular plural nominative onur onurlar definite accusative onuru onurları dative onura onurlara locative onurda onurlarda ablative onurdan onurlardan genitive onurun onurların Possessive forms nominative singular plural 1st singular onurum onurlarım 2nd singular onurun onurların 3rd singular onuru onurları 1st plural onurumuz onurlarımız 2nd plural onurunuz onurlarınız 3rd plural onurları onurları definite accusative singular plural 1st singular onurumu onurlarımı 2nd singular onurunu onurlarını 3rd singular onurunu onurlarını 1st plural onurumuzu onurlarımızı 2nd plural onurunuzu onurlarınızı 3rd plural onurlarını onurlarını dative singular plural 1st singular onuruma onurlarıma 2nd singular onuruna onurlarına 3rd singular onuruna onurlarına 1st plural onurumuza onurlarımıza 2nd plural onurunuza onurlarınıza 3rd plural onurlarına onurlarına locative singular plural 1st singular onurumda onurlarımda 2nd singular onurunda onurlarında 3rd singular onurunda onurlarında 1st plural onurumuzda onurlarımızda 2nd plural onurunuzda onurlarınızda 3rd plural onurlarında onurlarında ablative singular plural 1st singular onurumdan onurlarımdan 2nd singular onurundan onurlarından 3rd singular onurundan onurlarından 1st plural onurumuzdan onurlarımızdan 2nd plural onurunuzdan onurlarınızdan 3rd plural onurlarından onurlarından genitive singular plural 1st singular onurumun onurlarımın 2nd singular onurunun onurlarının 3rd singular onurunun onurlarının 1st plural onurumuzun onurlarımızın 2nd plural onurunuzun onurlarınızın 3rd plural onurlarının onurlarının