onsterfelijk

Dutch

Etymology

From on- (“in-, not”) +‎ sterfelijk (“mortal”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

onsterfelijk (comparative onsterfelijker, superlative onsterfelijkst)

1. immortal, not susceptible to death
2. (figuratively) unforgettable, lasting; spectacular

Declension

Declension of onsterfelijk
uninflected	onsterfelijk
inflected	onsterfelijke
comparative	onsterfelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onsterfelijk	onsterfelijker	het onsterfelijkst het onsterfelijkste
indefinite	m./f. sing.	onsterfelijke	onsterfelijkere	onsterfelijkste
	n. sing.	onsterfelijk	onsterfelijker	onsterfelijkste
	plural	onsterfelijke	onsterfelijkere	onsterfelijkste
definite		onsterfelijke	onsterfelijkere	onsterfelijkste
partitive		onsterfelijks	onsterfelijkers	—

Derived terms

• onsterfelijkheid

Descendants

• Negerhollands: onsterflik