onoverwinnelijk
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From on- (“un-”) + overwinnen (“conquer”) + -lijk (“-able”).
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Adjective
[edit]onoverwinnelijk (comparative onoverwinnelijker, superlative onoverwinnelijkst)
Declension
[edit]| Declension of onoverwinnelijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | onoverwinnelijk | |||
| inflected | onoverwinnelijke | |||
| comparative | onoverwinnelijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | onoverwinnelijk | onoverwinnelijker | het onoverwinnelijkst het onoverwinnelijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | onoverwinnelijke | onoverwinnelijkere | onoverwinnelijkste |
| n. sing. | onoverwinnelijk | onoverwinnelijker | onoverwinnelijkste | |
| plural | onoverwinnelijke | onoverwinnelijkere | onoverwinnelijkste | |
| definite | onoverwinnelijke | onoverwinnelijkere | onoverwinnelijkste | |
| partitive | onoverwinnelijks | onoverwinnelijkers | — | |