Jump to content

onomatopoický

From Wiktionary, the free dictionary

Czech

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈonomatopoɪt͡skiː]
  • Hyphenation: ono‧ma‧to‧poic‧ký

Adjective

[edit]

onomatopoický (comparative onomatopoičtější, superlative nejonomatopoičtější)

  1. onomatopoeic, onomatopoetic
    Synonym: zvukomalebný

Declension

[edit]
Declension of onomatopoický (hard)
singular
masculine feminine neuter
animate inanimate
nominative onomatopoický onomatopoická onomatopoické
genitive onomatopoického onomatopoické onomatopoického
dative onomatopoickému onomatopoické onomatopoickému
accusative onomatopoického onomatopoický onomatopoickou onomatopoické
locative onomatopoickém onomatopoické onomatopoickém
instrumental onomatopoickým onomatopoickou onomatopoickým
plural
masculine feminine neuter
animate inanimate
nominative onomatopoičtí onomatopoické onomatopoická
genitive onomatopoických
dative onomatopoickým
accusative onomatopoické onomatopoická
locative onomatopoických
instrumental onomatopoickými
[edit]