ongeneeslijk

Dutch

Etymology

From Middle Dutch ongeneselijc. Equivalent to on- +‎ geneeslijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔŋ.ɣəˈneːs.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: on‧ge‧nees‧lijk

Adjective

ongeneeslijk (comparative ongeneeslijker, superlative ongeneeslijkst)

1. incurable, untreatable

Declension

Declension of ongeneeslijk
uninflected	ongeneeslijk
inflected	ongeneeslijke
comparative	ongeneeslijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		ongeneeslijk	ongeneeslijker	het ongeneeslijkst het ongeneeslijkste
indefinite	m./f. sing.	ongeneeslijke	ongeneeslijkere	ongeneeslijkste
	n. sing.	ongeneeslijk	ongeneeslijker	ongeneeslijkste
	plural	ongeneeslijke	ongeneeslijkere	ongeneeslijkste
definite		ongeneeslijke	ongeneeslijkere	ongeneeslijkste
partitive		ongeneeslijks	ongeneeslijkers	—

Antonyms

• geneeslijk