ondubbelzinnig
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From on- + dubbelzinnig.
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]ondubbelzinnig (comparative ondubbelzinniger, superlative ondubbelzinnigst)
Declension
[edit]| Declension of ondubbelzinnig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | ondubbelzinnig | |||
| inflected | ondubbelzinnige | |||
| comparative | ondubbelzinniger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | ondubbelzinnig | ondubbelzinniger | het ondubbelzinnigst het ondubbelzinnigste | |
| indefinite | m./f. sing. | ondubbelzinnige | ondubbelzinnigere | ondubbelzinnigste |
| n. sing. | ondubbelzinnig | ondubbelzinniger | ondubbelzinnigste | |
| plural | ondubbelzinnige | ondubbelzinnigere | ondubbelzinnigste | |
| definite | ondubbelzinnige | ondubbelzinnigere | ondubbelzinnigste | |
| partitive | ondubbelzinnigs | ondubbelzinnigers | — | |