onderhorig
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From Middle Dutch onderhorich. Equivalent to onderhoren + -ig.
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]onderhorig (comparative onderhoriger, superlative onderhorigst)
Declension
[edit]| Declension of onderhorig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | onderhorig | |||
| inflected | onderhorige | |||
| comparative | onderhoriger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | onderhorig | onderhoriger | het onderhorigst het onderhorigste | |
| indefinite | m./f. sing. | onderhorige | onderhorigere | onderhorigste |
| n. sing. | onderhorig | onderhoriger | onderhorigste | |
| plural | onderhorige | onderhorigere | onderhorigste | |
| definite | onderhorige | onderhorigere | onderhorigste | |
| partitive | onderhorigs | onderhorigers | — | |