onbruikbaar

Dutch

Etymology

From on- +‎ bruikbaar.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

onbruikbaar (comparative onbruikbaarder, superlative onbruikbaarst)

1. unusable, useless

Declension

Declension of onbruikbaar
uninflected	onbruikbaar
inflected	onbruikbare
comparative	onbruikbaarder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onbruikbaar	onbruikbaarder	het onbruikbaarst het onbruikbaarste
indefinite	m./f. sing.	onbruikbare	onbruikbaardere	onbruikbaarste
	n. sing.	onbruikbaar	onbruikbaarder	onbruikbaarste
	plural	onbruikbare	onbruikbaardere	onbruikbaarste
definite		onbruikbare	onbruikbaardere	onbruikbaarste
partitive		onbruikbaars	onbruikbaarders	—

Derived terms

• onbruikbaarheid