onbehaaglijk
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From on- + behaaglijk.
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Adjective
[edit]onbehaaglijk (comparative onbehaaglijker, superlative onbehaaglijkst)
Declension
[edit]| Declension of onbehaaglijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | onbehaaglijk | |||
| inflected | onbehaaglijke | |||
| comparative | onbehaaglijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | onbehaaglijk | onbehaaglijker | het onbehaaglijkst het onbehaaglijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | onbehaaglijke | onbehaaglijkere | onbehaaglijkste |
| n. sing. | onbehaaglijk | onbehaaglijker | onbehaaglijkste | |
| plural | onbehaaglijke | onbehaaglijkere | onbehaaglijkste | |
| definite | onbehaaglijke | onbehaaglijkere | onbehaaglijkste | |
| partitive | onbehaaglijks | onbehaaglijkers | — | |
Adverb
[edit]onbehaaglijk