onay

See also: Onay

Turkish

Etymology

From ona- (“to ratify”) +‎ -ay, found in olay (“event”), kolay (“easy”), güney (“south”) and kuzey (“north”).

Pronunciation

• IPA^(key): /o.naj/
• Hyphenation: o‧nay

Noun

onay (definite accusative onayı, plural onaylar)

1. approval

Declension

Declension of onay

singular plural nominative onay onaylar definite accusative onayı onayları dative onaya onaylara locative onayda onaylarda ablative onaydan onaylardan genitive onayın onayların Possessive forms nominative singular plural 1st singular onayım onaylarım 2nd singular onayın onayların 3rd singular onayı onayları 1st plural onayımız onaylarımız 2nd plural onayınız onaylarınız 3rd plural onayları onayları definite accusative singular plural 1st singular onayımı onaylarımı 2nd singular onayını onaylarını 3rd singular onayını onaylarını 1st plural onayımızı onaylarımızı 2nd plural onayınızı onaylarınızı 3rd plural onaylarını onaylarını dative singular plural 1st singular onayıma onaylarıma 2nd singular onayına onaylarına 3rd singular onayına onaylarına 1st plural onayımıza onaylarımıza 2nd plural onayınıza onaylarınıza 3rd plural onaylarına onaylarına locative singular plural 1st singular onayımda onaylarımda 2nd singular onayında onaylarında 3rd singular onayında onaylarında 1st plural onayımızda onaylarımızda 2nd plural onayınızda onaylarınızda 3rd plural onaylarında onaylarında ablative singular plural 1st singular onayımdan onaylarımdan 2nd singular onayından onaylarından 3rd singular onayından onaylarından 1st plural onayımızdan onaylarımızdan 2nd plural onayınızdan onaylarınızdan 3rd plural onaylarından onaylarından genitive singular plural 1st singular onayımın onaylarımın 2nd singular onayının onaylarının 3rd singular onayının onaylarının 1st plural onayımızın onaylarımızın 2nd plural onayınızın onaylarınızın 3rd plural onaylarının onaylarının