Jump to content

omstandig

From Wiktionary, the free dictionary

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From om (around) +‎ stand (stand) +‎ -ig.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˌɔmˈstɑn.dəx/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: om‧stan‧dig
  • Rhymes: -ɑndəx

Adjective

[edit]

omstandig (comparative omstandiger, superlative omstandigst)

  1. with too many details, unnecessarily elaborate
    een omstandige uitleg

Declension

[edit]
Declension of omstandig
uninflected omstandig
inflected omstandige
comparative omstandiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial omstandig omstandiger het omstandigst
het omstandigste
indefinite m./f. sing. omstandige omstandigere omstandigste
n. sing. omstandig omstandiger omstandigste
plural omstandige omstandigere omstandigste
definite omstandige omstandigere omstandigste
partitive omstandigs omstandigers
[edit]