oluşma

Turkish

Noun

oluşma (definite accusative oluşmayı, plural oluşmalar)

1. verbal noun of oluşmak

Declension

Inflection
Nominative	oluşma
Definite accusative	oluşmayı
	Singular	Plural
Nominative	oluşma	oluşmalar
Definite accusative	oluşmayı	oluşmaları
Dative	oluşmaya	oluşmalara
Locative	oluşmada	oluşmalarda
Ablative	oluşmadan	oluşmalardan
Genitive	oluşmanın	oluşmaların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular oluşmam oluşmalarım 2nd singular oluşman oluşmaların 3rd singular oluşması oluşmaları 1st plural oluşmamız oluşmalarımız 2nd plural oluşmanız oluşmalarınız 3rd plural oluşmaları oluşmaları Definite accusative Singular Plural 1st singular oluşmamı oluşmalarımı 2nd singular oluşmanı oluşmalarını 3rd singular oluşmasını oluşmalarını 1st plural oluşmamızı oluşmalarımızı 2nd plural oluşmanızı oluşmalarınızı 3rd plural oluşmalarını oluşmalarını Dative Singular Plural 1st singular oluşmama oluşmalarıma 2nd singular oluşmana oluşmalarına 3rd singular oluşmasına oluşmalarına 1st plural oluşmamıza oluşmalarımıza 2nd plural oluşmanıza oluşmalarınıza 3rd plural oluşmalarına oluşmalarına Locative Singular Plural 1st singular oluşmamda oluşmalarımda 2nd singular oluşmanda oluşmalarında 3rd singular oluşmasında oluşmalarında 1st plural oluşmamızda oluşmalarımızda 2nd plural oluşmanızda oluşmalarınızda 3rd plural oluşmalarında oluşmalarında Ablative Singular Plural 1st singular oluşmamdan oluşmalarımdan 2nd singular oluşmandan oluşmalarından 3rd singular oluşmasından oluşmalarından 1st plural oluşmamızdan oluşmalarımızdan 2nd plural oluşmanızdan oluşmalarınızdan 3rd plural oluşmalarından oluşmalarından Genitive Singular Plural 1st singular oluşmamın oluşmalarımın 2nd singular oluşmanın oluşmalarının 3rd singular oluşmasının oluşmalarının 1st plural oluşmamızın oluşmalarımızın 2nd plural oluşmanızın oluşmalarınızın 3rd plural oluşmalarının oluşmalarının

Verb

oluşma

1. second-person singular negative imperative of oluşmak

Further reading

• “oluşma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu