okularnik

Polish

Etymology

From okular +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.kuˈlar.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -arɲik
• Syllabification: o‧ku‧lar‧nik

Noun

okularnik m pers (female equivalent okularnica)

1. (colloquial) four-eyes, specky

   Synonym: sowa

Declension

Declension of okularnik

	singular	plural
nominative	okularnik	okularnicy/okularniki (deprecative)
genitive	okularnika	okularników
dative	okularnikowi	okularnikom
accusative	okularnika	okularników
instrumental	okularnikiem	okularnikami
locative	okularniku	okularnikach
vocative	okularniku	okularnicy

Related terms

adjective

• okularowy

 

noun

• okulary

 

Noun

okularnik m animal

1. Indian cobra

   Synonym: kobra indyjska

Declension

Declension of okularnik

	singular	plural
nominative	okularnik	okularniki
genitive	okularnika	okularników
dative	okularnikowi	okularnikom
accusative	okularnika	okularniki
instrumental	okularnikiem	okularnikami
locative	okularniku	okularnikach
vocative	okularniku	okularniki

Further reading

• okularnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• okularnik in Polish dictionaries at PWN