okoliczność

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From okoliczny +‎ -ość.

Pronunciation

[edit]
 
  • IPA(key): /ɔ.kɔˈlit͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: o‧ko‧licz‧ność

Noun

[edit]

okoliczność f (related adjective okolicznościowy)

  1. circumstance
  2. (in the plural, Kuyavia) Synonym of okolica

Declension

[edit]

Further reading

[edit]
  • okoliczność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • okoliczność in Polish dictionaries at PWN
  • Oskar Kolberg (1867) “okoliczność”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 274