ojczym

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *otьčimъ.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔjt͡ʃʲɨm/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɔjt͡ʃʲɨm/

Noun

ojczym m animacy unattested

1. (attested in Greater Poland) stepfather
   • 1960 [1444], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty pyzdrskie, volume II, number 1207, Pyzdry:

     Yako moy oczczim nye wnosl do mey [ma]maczerze gednim i drugim yako trzidzesczy grzywyen

     [Jako moj oćczym nie wniosł do mej [ma]macierze jednym i drugim jako trzydzieści grzywien]

Descendants

• Polish: ojczym

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “ojczym”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish ojczym.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔj.t͡ʂɘm/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔjt͡ʂɘm
• Syllabification: oj‧czym

Noun

ojczym m pers

1. stepfather

   Coordinate terms: macocha, pasierb, pasierbica

Declension

Declension of ojczym

	singular	plural
nominative	ojczym	ojczymowie/ojczymi
genitive	ojczyma	ojczymów
dative	ojczymowi	ojczymom
accusative	ojczyma	ojczymów
instrumental	ojczymem	ojczymami
locative	ojczymie	ojczymach
vocative	ojczymie	ojczymowie/ojczymi

Derived terms

adjective

• ojczymowski

 

noun

• ojczymostwo

 

Descendants

• → Old Ruthenian: ѡ҆йчымъ (o҆jčym)
  • Belarusian: айчы́м (ajčým)

Further reading

• ojczym in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ojczym in Polish dictionaries at PWN