ogrodnik

Polish

Etymology

From ogród +‎ -nik.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɔˈɡrɔd.ɲik/

• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /ɔˈɡrɔd.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔdɲik
• Syllabification: o‧grod‧nik

Noun

ogrodnik m pers (female equivalent ogrodniczka)

1. gardener
2. (Far Masovian) Synonym of wyrobnik (“hired hand”)

Declension

Declension of ogrodnik

	singular	plural
nominative	ogrodnik	ogrodnicy/ogrodniki (deprecative)
genitive	ogrodnika	ogrodników
dative	ogrodnikowi	ogrodnikom
accusative	ogrodnika	ogrodników
instrumental	ogrodnikiem	ogrodnikami
locative	ogrodniku	ogrodnikach
vocative	ogrodniku	ogrodnicy

Derived terms

• ogrodnictwo
• ogrodniczki
• ogrodniczy

Related terms

• ogradzać
• ogrodzenie
• ogrodzić

Further reading

• ogrodnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ogrodnik in Polish dictionaries at PWN
• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “ogrodnik”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 116