ogoniasty

Polish

Etymology

From ogon +‎ -asty.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɔ.ɡɔˈɲas.tɘ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ɔ.ɡɔˈɲas.tɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -astɘ
• Syllabification: o‧go‧nias‧ty

Adjective

ogoniasty (not comparable, derived adverb ogoniasto)

1. (zoology) caudate, tailed (having a tail)

   Synonyms: (Middle Polish) ogonaty, (Middle Polish) ogonisty

2. (figurative) caudate, tailed (having a tail-like extension)
3. (colloquial, idiomatic, of scent) trailing

Declension

Declension of ogoniasty (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	ogoniasty		ogoniasta	ogoniaste	ogoniaści	ogoniaste
genitive	ogoniastego		ogoniastej	ogoniastego	ogoniastych
dative	ogoniastemu		ogoniastej	ogoniastemu	ogoniastym
accusative	ogoniastego	ogoniasty	ogoniastą	ogoniaste	ogoniastych	ogoniaste
instrumental	ogoniastym		ogoniastą	ogoniastym	ogoniastymi
locative	ogoniastym		ogoniastej	ogoniastym	ogoniastych

Derived terms

nouns

• ogoniaste
• ogoniastek

 

Related terms

adjectives

• ogonaty
• ogoniczny
• ogonisty
• ogonkowy
• ogonny
• ogonowy

 

nouns

• ogonek
• ogoniarz
• ogonica
• ogonówka

 

verbs

• oganiać impf
• ogonić pf

 

Further reading

• ogoniasty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ogoniasty in Polish dictionaries at PWN
• ogoniasty in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “ogoniasty”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]