ogólnik

Polish

Etymology

From ogólny +‎ -ik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈɡul.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ulɲik
• Syllabification: o‧gól‧nik

Noun

ogólnik m inan

1. commonplace, generality, truism

   Synonyms: banał, frazes, komunał, truizm

2. (rare) generalization

   Synonyms: sąd uogólniający, uogólnienie

Declension

Declension of ogólnik

	singular	plural
nominative	ogólnik	ogólniki
genitive	ogólnika	ogólników
dative	ogólnikowi	ogólnikom
accusative	ogólnik	ogólniki
instrumental	ogólnikiem	ogólnikami
locative	ogólniku	ogólnikach
vocative	ogólniku	ogólniki

Derived terms

adjective

• ogólnikowy

 

verb

• ogólnikować impf

 

Related terms

adjective

• ogólny

 

adverbs

• ogólnie
• ogólnikowo

 

nouns

• ogólniak
• ogólnikowość
• ogół

 

verbs

• uogólniać impf
• uogólnić pf

 

Further reading

• ogólnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ogólnik in Polish dictionaries at PWN