odstręczyć

Polish

Etymology

From od- +‎ stręczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔtˈstrɛn.t͡ʂɘt͡ɕ/
• Rhymes: -ɛnt͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: od‧strę‧czyć

Verb

odstręczyć pf (imperfective odstręczać)

1. (transitive, literary) to gross out, to put off

Conjugation

Conjugation of odstręczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odstręczyć
future tense	1st	odstręczę			odstręczymy
	2nd	odstręczysz			odstręczycie
	3rd	odstręczy			odstręczą
	impersonal	odstręczy się
past tense	1st	odstręczyłem, -(e)m odstręczył	odstręczyłam, -(e)m odstręczyła	odstręczyłom, -(e)m odstręczyło	odstręczyliśmy, -(e)śmy odstręczyli	odstręczyłyśmy, -(e)śmy odstręczyły
	2nd	odstręczyłeś, -(e)ś odstręczył	odstręczyłaś, -(e)ś odstręczyła	odstręczyłoś, -(e)ś odstręczyło	odstręczyliście, -(e)ście odstręczyli	odstręczyłyście, -(e)ście odstręczyły
	3rd	odstręczył	odstręczyła	odstręczyło	odstręczyli	odstręczyły
	impersonal	odstręczono
conditional	1st	odstręczyłbym, bym odstręczył	odstręczyłabym, bym odstręczyła	odstręczyłobym, bym odstręczyło	odstręczylibyśmy, byśmy odstręczyli	odstręczyłybyśmy, byśmy odstręczyły
	2nd	odstręczyłbyś, byś odstręczył	odstręczyłabyś, byś odstręczyła	odstręczyłobyś, byś odstręczyło	odstręczylibyście, byście odstręczyli	odstręczyłybyście, byście odstręczyły
	3rd	odstręczyłby, by odstręczył	odstręczyłaby, by odstręczyła	odstręczyłoby, by odstręczyło	odstręczyliby, by odstręczyli	odstręczyłyby, by odstręczyły
	impersonal	odstręczono by
imperative	1st	niech odstręczę			odstręczmy
	2nd	odstręcz			odstręczcie
	3rd	niech odstręczy			niech odstręczą
passive adjectival participle		odstręczony	odstręczona	odstręczone	odstręczeni	odstręczone
anterior adverbial participle		odstręczywszy
verbal noun		odstręczenie

Further reading

• odstręczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• odstręczyć in Polish dictionaries at PWN