odplamiacz

Polish

Etymology

From odplamiać +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔtˈpla.mjat͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -amjat͡ʂ
• Syllabification: od‧pla‧miacz

Noun

odplamiacz m inan

1. stain remover

Declension

Declension of odplamiacz

	singular	plural
nominative	odplamiacz	odplamiacze
genitive	odplamiacza	odplamiaczy
dative	odplamiaczowi	odplamiaczom
accusative	odplamiacz	odplamiacze
instrumental	odplamiaczem	odplamiaczami
locative	odplamiaczu	odplamiaczach
vocative	odplamiaczu	odplamiacze

Further reading

• odplamiacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• odplamiacz in Polish dictionaries at PWN