odmieniec

Polish

Etymology

From odmienić +‎ -ec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔdˈmjɛ.ɲɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛt͡s
• Syllabification: od‧mie‧niec

Noun

odmieniec m pers

1. (derogatory) weirdo, oddball, odd duck, misfit

   Synonyms: cudak, dziwak

Declension

Declension of odmieniec

	singular	plural
nominative	odmieniec	odmieńcy/odmieńce
genitive	odmieńca	odmieńców
dative	odmieńcowi	odmieńcom
accusative	odmieńca	odmieńców
instrumental	odmieńcem	odmieńcami
locative	odmieńcu	odmieńcach
vocative	odmieńcze	odmieńcy/odmieńce

Related terms

adjective

• odmienny

 

nouns

• odmiana
• odmienność

 

verbs

• odmieniać
• odmienić

 

Noun

odmieniec m animal

1. (folklore) changeling
2. salamander of the family Proteidae

   odmieniec jaskiniowy ― olm (Proteus anguinus)

   odmieniec amerykański ― common mudpuppy (Necturus maculosus)

3. bacterium of the genus Proteus

   odmieniec pospolity ― Proteus vulgaris

Declension

Declension of odmieniec

	singular	plural
nominative	odmieniec	odmieńce
genitive	odmieńca	odmieńców
dative	odmieńcowi	odmieńcom
accusative	odmieńca	odmieńce
instrumental	odmieńcem	odmieńcami
locative	odmieńcu	odmieńcach
vocative	odmieńcu	odmieńce

Further reading

• odmieniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• odmieniec in Polish dictionaries at PWN