odgałęzienie

Polish

Etymology

From odgałęzić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔd.ɡa.wɛɲˈʑɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: od‧ga‧łę‧zie‧nie

Noun

odgałęzienie n

1. verbal noun of odgałęzić
2. offshoot, branch, spur

   Synonyms: rozgałęzienie, odnoga

Declension

Declension of odgałęzienie

	singular	plural
nominative	odgałęzienie	odgałęzienia
genitive	odgałęzienia	odgałęzień
dative	odgałęzieniu	odgałęzieniom
accusative	odgałęzienie	odgałęzienia
instrumental	odgałęzieniem	odgałęzieniami
locative	odgałęzieniu	odgałęzieniach
vocative	odgałęzienie	odgałęzienia

Derived terms

adjective

• odgałęźny

 

Related terms

nouns

• gałąź
• odgałęziacz

 

verbs

• odgałęziać impf, odgałęzić pf

 

Further reading

• odgałęzienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• odgałęzienie in Polish dictionaries at PWN