oddzwonić

Polish

Etymology

From od- +‎ dzwonić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔdˈd͡zvɔ.ɲit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
• Syllabification: od‧dzwo‧nić

Verb

oddzwonić pf (imperfective oddzwaniać)

1. (intransitive) to call back [with do (+ genitive) ‘someone’]

Conjugation

Conjugation of oddzwonić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		oddzwonić
future tense	1st	oddzwonię			oddzwonimy
	2nd	oddzwonisz			oddzwonicie
	3rd	oddzwoni			oddzwonią
	impersonal	oddzwoni się
past tense	1st	oddzwoniłem, -(e)m oddzwonił	oddzwoniłam, -(e)m oddzwoniła	oddzwoniłom, -(e)m oddzwoniło	oddzwoniliśmy, -(e)śmy oddzwonili	oddzwoniłyśmy, -(e)śmy oddzwoniły
	2nd	oddzwoniłeś, -(e)ś oddzwonił	oddzwoniłaś, -(e)ś oddzwoniła	oddzwoniłoś, -(e)ś oddzwoniło	oddzwoniliście, -(e)ście oddzwonili	oddzwoniłyście, -(e)ście oddzwoniły
	3rd	oddzwonił	oddzwoniła	oddzwoniło	oddzwonili	oddzwoniły
	impersonal	oddzwoniono
conditional	1st	oddzwoniłbym, bym oddzwonił	oddzwoniłabym, bym oddzwoniła	oddzwoniłobym, bym oddzwoniło	oddzwonilibyśmy, byśmy oddzwonili	oddzwoniłybyśmy, byśmy oddzwoniły
	2nd	oddzwoniłbyś, byś oddzwonił	oddzwoniłabyś, byś oddzwoniła	oddzwoniłobyś, byś oddzwoniło	oddzwonilibyście, byście oddzwonili	oddzwoniłybyście, byście oddzwoniły
	3rd	oddzwoniłby, by oddzwonił	oddzwoniłaby, by oddzwoniła	oddzwoniłoby, by oddzwoniło	oddzwoniliby, by oddzwonili	oddzwoniłyby, by oddzwoniły
	impersonal	oddzwoniono by
imperative	1st	niech oddzwonię			oddzwońmy
	2nd	oddzwoń			oddzwońcie
	3rd	niech oddzwoni			niech oddzwonią
anterior adverbial participle		oddzwoniwszy
verbal noun		oddzwonienie

Further reading

• oddzwonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• oddzwonić in Polish dictionaries at PWN