ociągnąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From ociągać +‎ -nąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɔˈt͡ɕɔŋɡ.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔŋɡnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: o‧ciąg‧nąć

Verb

[edit]

ociągnąć pf (imperfective ociągać)

  1. (transitive) to scale, to descale (to remove the scales of a fish)

Conjugation

[edit]
Conjugation of ociągnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ociągnąć
future tense 1st ociągnę ociągniemy
2nd ociągniesz ociągniecie
3rd ociągnie ociągną
impersonal ociągnie się
past tense 1st ociągnąłem,
-(e)m ociągnął
ociągnęłam,
-(e)m ociągnęła
ociągnęłom,
-(e)m ociągnęło
ociągnęliśmy,
-(e)śmy ociągnęli
ociągnęłyśmy,
-(e)śmy ociągnęły
2nd ociągnąłeś,
-(e)ś ociągnął
ociągnęłaś,
-(e)ś ociągnęła
ociągnęłoś,
-(e)ś ociągnęło
ociągnęliście,
-(e)ście ociągnęli
ociągnęłyście,
-(e)ście ociągnęły
3rd ociągnął ociągnęła ociągnęło ociągnęli ociągnęły
impersonal ociągnięto
conditional 1st ociągnąłbym,
bym ociągnął
ociągnęłabym,
bym ociągnęła
ociągnęłobym,
bym ociągnęło
ociągnęlibyśmy,
byśmy ociągnęli
ociągnęłybyśmy,
byśmy ociągnęły
2nd ociągnąłbyś,
byś ociągnął
ociągnęłabyś,
byś ociągnęła
ociągnęłobyś,
byś ociągnęło
ociągnęlibyście,
byście ociągnęli
ociągnęłybyście,
byście ociągnęły
3rd ociągnąłby,
by ociągnął
ociągnęłaby,
by ociągnęła
ociągnęłoby,
by ociągnęło
ociągnęliby,
by ociągnęli
ociągnęłyby,
by ociągnęły
impersonal ociągnięto by
imperative 1st niech ociągnę ociągnijmy
2nd ociągnij ociągnijcie
3rd niech ociągnie niech ociągną
passive adjectival participle ociągnięty ociągnięta ociągnięte ociągnięci ociągnięte
anterior adverbial participle ociągnąwszy
verbal noun ociągnięcie
[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • ociągnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ociągnąć in Polish dictionaries at PWN