obwoluta

Polish

obwoluta

Etymology

Learned borrowing from Latin obvolutus.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔb.vɔˈlu.ta/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uta
• Syllabification: ob‧wo‧lu‧ta

Noun

obwoluta f

1. dust jacket

Declension

Declension of obwoluta

	singular	plural
nominative	obwoluta	obwoluty
genitive	obwoluty	obwolut
dative	obwolucie	obwolutom
accusative	obwolutę	obwoluty
instrumental	obwolutą	obwolutami
locative	obwolucie	obwolutach
vocative	obwoluto	obwoluty

Further reading

• obwoluta in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obwoluta in Polish dictionaries at PWN