obudowa

See also: obudową, òbùdowa, òbùdową, and òbùdowã

Polish

Etymology

Deverbal from obudować.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.buˈdɔ.va/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔva
• Syllabification: o‧bu‧do‧wa

Noun

obudowa f

1. (electronics) case; chassis; package (enclosure for electrical or mechanical equipment)

Declension

Declension of obudowa

	singular	plural
nominative	obudowa	obudowy
genitive	obudowy	obudów
dative	obudowie	obudowom
accusative	obudowę	obudowy
instrumental	obudową	obudowami
locative	obudowie	obudowach
vocative	obudowo	obudowy

Further reading

• obudowa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obudowa in Polish dictionaries at PWN