Jump to content

obtargus

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From obtargać +‎ -us.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

obtargus m pers

  1. (Sącz Lach, Żywiec, derogatory) Synonym of obdartus

Further reading

[edit]
  • Izydor Kopernicki (1875) “obtargus”, in “Spostrzeżenia nad właściwościami językowémi w mowie Górali Bieskidowych z dodatkiem słowniczka wyrazów góralskich”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I), volume 3, Kraków: Akademia Umiejętności, page 373
  • Karol Mátyás (1891) “obtargus”, in “Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 4, Kraków: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 326