obstitus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of obsistō.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /ˈob.sti.tus/, [ˈɔps̠t̪ɪt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈob.sti.tus/, [ˈɔbst̪it̪us]
Participle
[edit]obstitus (feminine obstita, neuter obstitum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | obstitus | obstita | obstitum | obstitī | obstitae | obstita | |
genitive | obstitī | obstitae | obstitī | obstitōrum | obstitārum | obstitōrum | |
dative | obstitō | obstitae | obstitō | obstitīs | |||
accusative | obstitum | obstitam | obstitum | obstitōs | obstitās | obstita | |
ablative | obstitō | obstitā | obstitō | obstitīs | |||
vocative | obstite | obstita | obstitum | obstitī | obstitae | obstita |
References
[edit]- “obstitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “obstitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "obstitus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)