observatus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of observō (“observe, watch”).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /ob.serˈu̯aː.tus/, [ɔps̠ɛrˈu̯äːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ob.serˈva.tus/, [obserˈväːt̪us]
Participle
[edit]observātus (feminine observāta, neuter observātum); first/second-declension participle
- observed, watched, having been observed.
- guarded, watched over, having been guarded.
- heeded, regarded, having been heeded.
- noticed, perceived, having been noticed.
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | observātus | observāta | observātum | observātī | observātae | observāta | |
genitive | observātī | observātae | observātī | observātōrum | observātārum | observātōrum | |
dative | observātō | observātae | observātō | observātīs | |||
accusative | observātum | observātam | observātum | observātōs | observātās | observāta | |
ablative | observātō | observātā | observātō | observātīs | |||
vocative | observāte | observāta | observātum | observātī | observātae | observāta |
Derived terms
[edit]Noun
[edit]observātus m (genitive observātūs); fourth declension
- observation (action)
Declension
[edit]Fourth-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | observātus | observātūs |
genitive | observātūs | observātuum |
dative | observātuī | observātibus |
accusative | observātum | observātūs |
ablative | observātū | observātibus |
vocative | observātus | observātūs |
References
[edit]- “observatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- observatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.