obojczyk

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish obojczyk (“bevor”), from Proto-Slavic *obiti <-- *ob-viti (“to enlace, entwine”). Compare Czech obojek (“collar”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈbɔj.t͡ʂɘk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔjt͡ʂɘk
• Syllabification: o‧boj‧czyk

Noun

obojczyk m inan

1. (anatomy) collarbone, clavicle
2. (historical) bevor (plate armour protecting the lower face and neck)

Declension

Declension of obojczyk

	singular	plural
nominative	obojczyk	obojczyki
genitive	obojczyka	obojczyków
dative	obojczykowi	obojczykom
accusative	obojczyk	obojczyki
instrumental	obojczykiem	obojczykami
locative	obojczyku	obojczykach
vocative	obojczyku	obojczyki

Derived terms

adjectives

• nadobojczykowy
• obojczykowy

 

Further reading

• obojczyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obojczyk in Polish dictionaries at PWN