oblizać
Appearance
Polish
[edit]Etymology
[edit]From ob- + lizać.[1][2] First attested in 1611.[3] Compare Kashubian òblizac and Silesian ôblizać.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]oblizać pf (imperfective oblizywać)
- (transitive) to lick around (to lick all sides of something) [with instrumental ‘with what’]
- (reflexive with się) to lick one's chops (to use one's tongue on one's lips or mouth)
Conjugation
[edit]References
[edit]- ^ Boryś, Wiesław (2005) “lizać”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
- ^ Mańczak, Witold (2017) “lizać”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
- ^ Wiesław Morawski (26.01.2021) “OBLIZAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Further reading
[edit]- oblizać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- oblizać się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- oblizać in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “oblizać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “oblizać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “oblizać”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “oblizać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “oblizać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 476
- oblizać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego