Jump to content

obligi

From Wiktionary, the free dictionary

Esperanto

[edit]

Etymology

[edit]

-obla +‎ -igi

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [oˈbliɡi]
  • Rhymes: -iɡi
  • Hyphenation: o‧bli‧gi

Verb

[edit]

obligi (present obligas, past obligis, future obligos, conditional obligus, volitive obligu)

  1. (transitive) to multiply
    Synonym: multipliki

Conjugation

[edit]
Conjugation of obligi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense obligas obligis obligos
active participle obliganta obligantaj obliginta obligintaj obligonta obligontaj
acc. obligantan obligantajn obligintan obligintajn obligontan obligontajn
passive participle obligata obligataj obligita obligitaj obligota obligotaj
acc. obligatan obligatajn obligitan obligitajn obligotan obligotajn
nominal active participle obliganto obligantoj obliginto obligintoj obligonto obligontoj
acc. obliganton obligantojn obliginton obligintojn obligonton obligontojn
nominal passive participle obligato obligatoj obligito obligitoj obligoto obligotoj
acc. obligaton obligatojn obligiton obligitojn obligoton obligotojn
adverbial active participle obligante obliginte obligonte
adverbial passive participle obligate obligite obligote
infinitive obligi imperative obligu conditional obligus

Romanian

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

obligi

  1. second-person singular present indicative/subjunctive of obliga