obkleić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From ob- +‎ kleić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɔpˈklɛ.it͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛit͡ɕ
  • Syllabification: ob‧kle‧ić

Verb

[edit]

obkleić pf (imperfective obklejać)

  1. (transitive) Alternative form of okleić

Conjugation

[edit]
Conjugation of obkleić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obkleić
future tense 1st obkleję obkleimy
2nd obkleisz obkleicie
3rd obklei obkleją
impersonal obklei się
past tense 1st obkleiłem,
-(e)m obkleił
obkleiłam,
-(e)m obkleiła
obkleiłom,
-(e)m obkleiło
obkleiliśmy,
-(e)śmy obkleili
obkleiłyśmy,
-(e)śmy obkleiły
2nd obkleiłeś,
-(e)ś obkleił
obkleiłaś,
-(e)ś obkleiła
obkleiłoś,
-(e)ś obkleiło
obkleiliście,
-(e)ście obkleili
obkleiłyście,
-(e)ście obkleiły
3rd obkleił obkleiła obkleiło obkleili obkleiły
impersonal obklejono
conditional 1st obkleiłbym,
bym obkleił
obkleiłabym,
bym obkleiła
obkleiłobym,
bym obkleiło
obkleilibyśmy,
byśmy obkleili
obkleiłybyśmy,
byśmy obkleiły
2nd obkleiłbyś,
byś obkleił
obkleiłabyś,
byś obkleiła
obkleiłobyś,
byś obkleiło
obkleilibyście,
byście obkleili
obkleiłybyście,
byście obkleiły
3rd obkleiłby,
by obkleił
obkleiłaby,
by obkleiła
obkleiłoby,
by obkleiło
obkleiliby,
by obkleili
obkleiłyby,
by obkleiły
impersonal obklejono by
imperative 1st niech obkleję obklejmy
2nd obklej obklejcie
3rd niech obklei niech obkleją
passive adjectival participle obklejony obklejona obklejone obklejeni obklejone
anterior adverbial participle obkleiwszy
verbal noun obklejenie

Further reading

[edit]
  • obkleić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obkleić in Polish dictionaries at PWN