obik

Volapük

Determiner

obik

1. (possessive) my
   • 1952, Arie de Jong, Diatek nulik: Gospul ma ‚Matthaeus’. Kapit: II:

     Se Lägüptän evokob soni obik.

     I called my son out of Egypt.

   • 1932, Arie de Jong, Leerboek der Wereldtaal, page 13:

     Fat obik ed olikan binoms flens.

     My father and yours are friends.

Synonyms

• oba