obiesić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish obiesić, from Proto-Slavic *oběsiti (< *ob(ъ)-věsiti). Cognate to Czech oběsit.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

obiesić pf

  1. (transitive, obsolete) to hang (to kill someone by suspension from the neck)
    Synonym: powiesić
  2. (reflexive with się, obsolete) to hang oneself (to commit suicide by suspension from the neck)
    Synonym: powiesić się

Conjugation

[edit]
Conjugation of obiesić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obiesić
future tense 1st obieszę obiesimy
2nd obiesisz obiesicie
3rd obiesi obieszą
impersonal obiesi się
past tense 1st obiesiłem,
-(e)m obiesił
obiesiłam,
-(e)m obiesiła
obiesiłom,
-(e)m obiesiło
obiesiliśmy,
-(e)śmy obiesili
obiesiłyśmy,
-(e)śmy obiesiły
2nd obiesiłeś,
-(e)ś obiesił
obiesiłaś,
-(e)ś obiesiła
obiesiłoś,
-(e)ś obiesiło
obiesiliście,
-(e)ście obiesili
obiesiłyście,
-(e)ście obiesiły
3rd obiesił obiesiła obiesiło obiesili obiesiły
impersonal obieszono
conditional 1st obiesiłbym,
bym obiesił
obiesiłabym,
bym obiesiła
obiesiłobym,
bym obiesiło
obiesilibyśmy,
byśmy obiesili
obiesiłybyśmy,
byśmy obiesiły
2nd obiesiłbyś,
byś obiesił
obiesiłabyś,
byś obiesiła
obiesiłobyś,
byś obiesiło
obiesilibyście,
byście obiesili
obiesiłybyście,
byście obiesiły
3rd obiesiłby,
by obiesił
obiesiłaby,
by obiesiła
obiesiłoby,
by obiesiło
obiesiliby,
by obiesili
obiesiłyby,
by obiesiły
impersonal obieszono by
imperative 1st niech obieszę obieśmy
2nd obieś obieście
3rd niech obiesi niech obieszą
passive adjectival participle obieszony obieszona obieszone obieszeni obieszone
anterior adverbial participle obiesiwszy
verbal noun obieszenie
[edit]
noun

Further reading

[edit]