obfirmaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Future active participle of obfirmō.
Participle
[edit]obfirmātūrus (feminine obfirmātūra, neuter obfirmātūrum); first/second-declension participle
- Alternative form of offirmāturus
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | obfirmātūrus | obfirmātūra | obfirmātūrum | obfirmātūrī | obfirmātūrae | obfirmātūra | |
Genitive | obfirmātūrī | obfirmātūrae | obfirmātūrī | obfirmātūrōrum | obfirmātūrārum | obfirmātūrōrum | |
Dative | obfirmātūrō | obfirmātūrō | obfirmātūrīs | ||||
Accusative | obfirmātūrum | obfirmātūram | obfirmātūrum | obfirmātūrōs | obfirmātūrās | obfirmātūra | |
Ablative | obfirmātūrō | obfirmātūrā | obfirmātūrō | obfirmātūrīs | |||
Vocative | obfirmātūre | obfirmātūra | obfirmātūrum | obfirmātūrī | obfirmātūrae | obfirmātūra |