obfirmans
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of obfirmō.
Participle
[edit]obfirmāns (genitive obfirmantis); third-declension one-termination participle
- Alternative form of offirmans
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | obfirmāns | obfirmantēs | obfirmantia | ||
Genitive | obfirmantis | obfirmantium | |||
Dative | obfirmantī | obfirmantibus | |||
Accusative | obfirmantem | obfirmāns | obfirmantēs obfirmantīs |
obfirmantia | |
Ablative | obfirmante obfirmantī1 |
obfirmantibus | |||
Vocative | obfirmāns | obfirmantēs | obfirmantia |
1When used purely as an adjective.