From obe- + rwać.
oberwać pf (imperfective obrywać)
- (transitive) to tatter (to destroy an article of clothing etc. by shredding)
- (colloquial, intransitive) to get it, to get owned (to receive a beating)
Conjugation of oberwać pf
|
oberwać
|
oberwę
|
oberwiemy
|
oberwiesz
|
oberwiecie
|
oberwie
|
oberwą
|
oberwie się
|
oberwałem, -(e)m oberwał
|
oberwałam, -(e)m oberwała
|
oberwałom, -(e)m oberwało
|
oberwaliśmy, -(e)śmy oberwali
|
oberwałyśmy, -(e)śmy oberwały
|
oberwałeś, -(e)ś oberwał
|
oberwałaś, -(e)ś oberwała
|
oberwałoś, -(e)ś oberwało
|
oberwaliście, -(e)ście oberwali
|
oberwałyście, -(e)ście oberwały
|
oberwał
|
oberwała
|
oberwało
|
oberwali
|
oberwały
|
oberwano
|
oberwałbym, bym oberwał
|
oberwałabym, bym oberwała
|
oberwałobym, bym oberwało
|
oberwalibyśmy, byśmy oberwali
|
oberwałybyśmy, byśmy oberwały
|
oberwałbyś, byś oberwał
|
oberwałabyś, byś oberwała
|
oberwałobyś, byś oberwało
|
oberwalibyście, byście oberwali
|
oberwałybyście, byście oberwały
|
oberwałby, by oberwał
|
oberwałaby, by oberwała
|
oberwałoby, by oberwało
|
oberwaliby, by oberwali
|
oberwałyby, by oberwały
|
oberwano by
|
niech oberwę
|
oberwijmy
|
oberwij
|
oberwijcie
|
niech oberwie
|
niech oberwą
|
oberwany
|
oberwana
|
oberwane
|
oberwani
|
oberwane
|
oberwawszy
|
oberwanie
|
- oberwać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- oberwać in Polish dictionaries at PWN