obdarzyć

Polish

Etymology

From ob- +‎ darzyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔbˈda.ʐɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aʐɘt͡ɕ
• Syllabification: ob‧da‧rzyć

Verb

obdarzyć pf (imperfective obdarzać)

1. (transitive) to bestow, to endow, to gift

Conjugation

Conjugation of obdarzyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obdarzyć
future tense	1st	obdarzę			obdarzymy
	2nd	obdarzysz			obdarzycie
	3rd	obdarzy			obdarzą
	impersonal	obdarzy się
past tense	1st	obdarzyłem, -(e)m obdarzył	obdarzyłam, -(e)m obdarzyła	obdarzyłom, -(e)m obdarzyło	obdarzyliśmy, -(e)śmy obdarzyli	obdarzyłyśmy, -(e)śmy obdarzyły
	2nd	obdarzyłeś, -(e)ś obdarzył	obdarzyłaś, -(e)ś obdarzyła	obdarzyłoś, -(e)ś obdarzyło	obdarzyliście, -(e)ście obdarzyli	obdarzyłyście, -(e)ście obdarzyły
	3rd	obdarzył	obdarzyła	obdarzyło	obdarzyli	obdarzyły
	impersonal	obdarzono
conditional	1st	obdarzyłbym, bym obdarzył	obdarzyłabym, bym obdarzyła	obdarzyłobym, bym obdarzyło	obdarzylibyśmy, byśmy obdarzyli	obdarzyłybyśmy, byśmy obdarzyły
	2nd	obdarzyłbyś, byś obdarzył	obdarzyłabyś, byś obdarzyła	obdarzyłobyś, byś obdarzyło	obdarzylibyście, byście obdarzyli	obdarzyłybyście, byście obdarzyły
	3rd	obdarzyłby, by obdarzył	obdarzyłaby, by obdarzyła	obdarzyłoby, by obdarzyło	obdarzyliby, by obdarzyli	obdarzyłyby, by obdarzyły
	impersonal	obdarzono by
imperative	1st	niech obdarzę			obdarzmy
	2nd	obdarz			obdarzcie
	3rd	niech obdarzy			niech obdarzą
passive adjectival participle		obdarzony	obdarzona	obdarzone	obdarzeni	obdarzone
anterior adverbial participle		obdarzywszy
verbal noun		obdarzenie

Further reading

• obdarzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obdarzyć in Polish dictionaries at PWN