obciach

Polish

Etymology

Deverbal from obciachać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔp.t͡ɕax/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔpt͡ɕax
• Syllabification: ob‧ciach

Noun

obciach m inan

1. (slang) cringe; awkwardness, embarrassment

   Załóż coś normalnego! Nie rób mi obciachu przed rodzicami. ― Put on something normal! Don't be so cringy in front of my parents.

Declension

Declension of obciach

	singular
nominative	obciach
genitive	obciachu
dative	obciachowi
accusative	obciach
instrumental	obciachem
locative	obciachu
vocative	obciachu

Further reading

• obciach in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obciach in Polish dictionaries at PWN