obłudnik

Polish

Etymology

From obłuda +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔbˈwud.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -udɲik
• Syllabification: ob‧łud‧nik

Noun

obłudnik m pers (female equivalent obłudnica)

1. hypocrite

   Synonym: hipokryta

Declension

Declension of obłudnik

	singular	plural
nominative	obłudnik	obłudnicy/obłudniki (deprecative)
genitive	obłudnika	obłudników
dative	obłudnikowi	obłudnikom
accusative	obłudnika	obłudników
instrumental	obłudnikiem	obłudnikami
locative	obłudniku	obłudnikach
vocative	obłudniku	obłudnicy

Related terms

adjective

• obłudny

 

adverb

• obłudnie

 

nouns

• obłuda
• obłudność

 

Further reading

• obłudnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obłudnik in Polish dictionaries at PWN