obłąkaniec

Polish

Etymology

From obłąkany +‎ -iec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.bwɔŋˈka.ɲɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛt͡s
• Syllabification: o‧błą‧ka‧niec

Noun

obłąkaniec m pers

1. madman, lunatic, nutjob

   Synonyms: wariat, szaleniec, pomyleniec, dziwak, psychol

Declension

Declension of obłąkaniec

	singular	plural
nominative	obłąkaniec	obłąkańcy/obłąkańce (deprecative)
genitive	obłąkańca	obłąkańców
dative	obłąkańcowi	obłąkańcom
accusative	obłąkańca	obłąkańców
instrumental	obłąkańcem	obłąkańcami
locative	obłąkańcu	obłąkańcach
vocative	obłąkańcze	obłąkańcy

Further reading

• obłąkaniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obłąkaniec in Polish dictionaries at PWN