Jump to content

oțărâtură

From Wiktionary, the free dictionary

Romanian

[edit]

Etymology

[edit]

From oțărî +‎ -tură.

Noun

[edit]

oțărâtură f (plural oțărâturi)

  1. (obsolete) enmity

Declension

[edit]
Declension of oțărâtură
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative oțărâtură oțărâtura oțărâturi oțărâturile
genitive-dative oțărâturi oțărâturii oțărâturi oțărâturilor
vocative oțărâtură, oțărâturo oțărâturilor

References

[edit]
  • oțărâtură in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN