nowotestamentalny

Polish

Etymology

From nowy +‎ -o- +‎ testamentalny.

Pronunciation

• IPA^(key): /nɔ.vɔ.tɛs.ta.mɛnˈtal.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -alnɘ
• Syllabification: no‧wo‧tes‧ta‧men‧tal‧ny

Adjective

nowotestamentalny (not comparable, no derived adverb)

1. (biblical, Christianity, relational) New Testamental, neo-testamentary (of or relating to the New Testament of the Bible)

   Synonyms: nowotestamentowy, nowozakonny

   Coordinate terms: starotestamentalny, starotestamentowy, starozakonny

Declension

Declension of nowotestamentalny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	nowotestamentalny		nowotestamentalna	nowotestamentalne	nowotestamentalni	nowotestamentalne
genitive	nowotestamentalnego		nowotestamentalnej	nowotestamentalnego	nowotestamentalnych
dative	nowotestamentalnemu		nowotestamentalnej	nowotestamentalnemu	nowotestamentalnym
accusative	nowotestamentalnego	nowotestamentalny	nowotestamentalną	nowotestamentalne	nowotestamentalnych	nowotestamentalne
instrumental	nowotestamentalnym		nowotestamentalną	nowotestamentalnym	nowotestamentalnymi
locative	nowotestamentalnym		nowotestamentalnej	nowotestamentalnym	nowotestamentalnych

Related terms

adjectives

• nowotestamentowy

 

adverbs

• nowotestamentowo

 

nouns

• Nowy Testament

 

Further reading

• nowotestamentalny in Polish dictionaries at PWN