norpa
Appearance
Swedish
[edit]Verb
[edit]norpa (present norpar, preterite norpade, supine norpat, imperative norpa)
- (colloquial) take without permission; nick, steal
- Vem har norpat den sista kakan ur burken?
- Who took the last cookie from the can?
Conjugation
[edit]active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | norpa | norpas | ||
supine | norpat | norpats | ||
imperative | norpa | — | ||
imper. plural1 | norpen | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | norpar | norpade | norpas | norpades |
ind. plural1 | norpa | norpade | norpas | norpades |
subjunctive2 | norpe | norpade | norpes | norpades |
present participle | norpande | |||
past participle | norpad |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.