normatief
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from French normatif.
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Adjective
[edit]normatief (comparative normatiever, superlative normatiefst)
Declension
[edit]| Declension of normatief | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | normatief | |||
| inflected | normatieve | |||
| comparative | normatiever | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | normatief | normatiever | het normatiefst het normatiefste | |
| indefinite | m./f. sing. | normatieve | normatievere | normatiefste |
| n. sing. | normatief | normatiever | normatiefste | |
| plural | normatieve | normatievere | normatiefste | |
| definite | normatieve | normatievere | normatiefste | |
| partitive | normatiefs | normatievers | — | |
Derived terms
[edit]Descendants
[edit]- → Indonesian: normatif