Jump to content

nogieć

From Wiktionary, the free dictionary

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *nogъtь.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /nɔɡjɛt͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /nɔɡjɛt͡ɕ/

Noun

[edit]

nogieć m animacy unattested

  1. Eye disease of horses and cattle.
    • 1874-1891 [15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[1], [2], [3], volume XXIV, page 342:
      Curando nogecz scribunt nomen Luce sanctae et imponunt in os pecoris
      [Curando nogieć scribunt nomen Luce sanctae et imponunt in os pecoris]

Derived terms

[edit]
nouns

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “nogieć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN