nobilitacja

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin nōbilitātiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /nɔ.bi.liˈta.t͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: no‧bi‧li‧ta‧cja

Noun

nobilitacja f

1. elevation, ennoblement (act of inducting an individual into the noble class)

   Synonym: uszlachcenie

Declension

Declension of nobilitacja

	singular	plural
nominative	nobilitacja	nobilitacje
genitive	nobilitacji	nobilitacji/nobilitacyj (archaic)
dative	nobilitacji	nobilitacjom
accusative	nobilitację	nobilitacje
instrumental	nobilitacją	nobilitacjami
locative	nobilitacji	nobilitacjach
vocative	nobilitacjo	nobilitacje

Derived terms

(adjective):

• nobilitacyjny

Related terms

(verb):

• nobilitować

Further reading

• nobilitacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nobilitacja in Polish dictionaries at PWN